1. Siber güvenlik harcamaları: Siber güvenlik bütçelerinin büyüklüğü ve artışı, devletlerin ve şirketlerin siber güvenliğe verdikleri önceliği de gösteriyor. Bu notada siber güvenliğe daha çok harcama yapan ülkeler ve sektörler, işgücü eksikliğiyle daha kolay başa çıkabiliyor. Buna karşılık, araştırmaya katılanların yüzde 71’ine göre, siber güvenlik uzmanı eksikliği, kurumlarının güvenlik ağlarının doğrudan ve ölçülebilir oranda zarar görmesine neden oluyor.
2. Eğitim: Araştırmaya katılanların sadece yüzde 23’ü eğitim programlarının öğrencileri sektörün ihtiyaçlarına göre hazırladığı kanısında. Rapor da uygulamalı eğitim, bilgisayar oyunları, teknoloji egzersizleri ve haklama çalışmaları gibi farklı eğitim yöntemlerinin, siber güvenlik becerilerini edinmek ve geliştirmek için daha etkili olabileceğini gösteriyor.
3. İşveren dinamiği: İşyeri seçiminde ücret düzeyi belirleyici unsur olsa da, hizmet içi eğitim, mesleki gelişim fırsatları ve kurumun BT biriminin itibarı gibi konular da en iyi adayların işe alımı ve çalıştırılmasında önem taşıyor. Katılımcıların neredeyse yarısı, eğitim veya mesleki gelişim imkanlarının desteklenmesi gibi başlıklarda eksikliklerden dolayı işten ayrılmaların arttığını belirtiyor.
4. Devlet politikaları: Katılımcıların yüzde 76’sı devletlerin siber güvenlik uzmanı geliştirmeye yeterince yatırım yapmadığı eleştirisini yapıyor. Öyle ki, bu eksiklik ABD, İngiltere, İsrail ve Avustralya devlet başkanlarının geçtiğimiz yıl siber güvenlik işgücüne desteğin artırılması yönündeki çağrılarından beri önemli bir siyasi gündem maddesine dönüşmüş durumda.